Follow the leader,leader,leader...

donderdag 7 januari,
Na een slechte nacht zijn we allebei al voor de wekker (6:45) wakker!We zullen vandaag alles bij elkaar 6 uren bussen en die tijd zal veelal gebruikt worden om te tukken...
We zijn gebroken!
In 3 uren kachelen we naar de Ca Dai Tempel in Tay Ninh. Het wordt een dag van "follow the leader"...en hij is streng! Niet blijven treuzelen, tis een man van de tijd. Bij de tempel volgen we alleen maar instructies op: "je mag hier lopen, daar kijken, doorlopen, aansluiten, schoenen uit".
Gelukkig mochten we in de bus wel slapen en wekte hij ons ook steeds opgewekt. Aardige man van bijna 67 die zn toeristenbabbel uit z'n hoofd geleerd leek te hebben in t engels. Hij deed echt zn best.

T was erg rustig bij de tempel. We waren de eerste toeristen en ruim op tijd om rond te kijken in de kleurrijke tempel. Foto's maken en ons installeren op het balkon om daar de ceremonie van 12:00 uur af te wachten. Hans had er geen geduld voor en ging buiten in de schaduw zitten; t werd hem te druk op da balkonneke!
De ceremonie was mooi!. Veelal wit geklede mannen en vrouwen nemen gescheiden plaats in kaarsrechte rijen. Er zijn maar een paar mannen in het geel en rood. Op muziek voeren ze een ritueel uit.
De kleuren van de gewaden staan voor de verschillende geloven die in het Caodisme samenkomen: Rood voor christen, moslim en confusionist. Blauw voor het Taoïsme en Geel voor de Boedist. Wit: volgens de gids hangen deze mensen geen geloof aan maar komen gewoon om te bidden.
Deze stroming bestaat pas sinds 1929 en van de 91 miljoen inwoners in Vietnam hangen 2 miljoen mensen dit geloof aan.
Caodisme brengt alle geloven bij elkaar, een mooie stroming!

Om 12:15 (direct na de ceremonie)moeten we weer paraat staan. We gebruiken onderweg een lunch, iedere mogelijkheid grijp ik aan om alle plas die ik geproduceerd heb, uit te persen. Je weet maar nooit wanneer de volgende gelegenheid zich voordoet...
Deze busreisjes bezorgen me letterlijk slapeloze nachten! Ik durf bijna niets te drinken, bang dat ik weer moet en nog niet mag...

Next stop: Cu Chi tunnels. Tis net als bij de tempel, een toeristische attractie. Maar wel weer interessant om te zien hoe de CuChi bevolking ( onderdeel van de Vietcong) eigenhandig op zeer ingenieuze manier de Zuid-Vietnamezen en de Amerikanen op afstand wisten te houden. Ze bouwden een tunnelstelsel van 3 verdiepingen (250km lang).
Bij aanvallen speelde het hele dagelijkse leven zich af onder de grond.
Hans heeft 60 m. door t tunnelstelsel gekropen! Zo smal en laag: t was er benauwd, hij werd claustrofobisch en kreeg hoofdpijn omdat je in een onnatuurlijke manier half kruipend, je voort moet bewegen. Trots op mn mannetje! Ik vroeg m waarom hij toch gegaan was want op voorhand was dat zeker niet zijn bedoeling.. Hij wilde wat bewijzen!? Zn mannelijkheid? Of was dan? ;)

Deze dag was niet echt spectaculair en zo'n tour echt eenmalig. We zijn niet zo volgzaam op vakantie! Maar wederom met mn eigen touringguide aan mn zij, ben ik wederom wat wijzer geworden!

Zometeen de koffers herinrichten: we nemen er maar 1 mee de komende vijf dagen. We komen daarna weer terug in Yen Trang 2 in HCM.