walk on...

Woensdag 20 januari,
Vanochtend zijn we, nog voor ons vertrek naar Dalat, de rozen (die er nog prachtig bijstonden!) naar t "koffiebonen-echtpaar gaan brengen. Als dank voor hun gastvrijheid gister.
Blijkbaar had de boer ons naar boven zien lopen, want toen we op t erf stonden, kwam ie op zn scooter aanrijden.
Blij verrast en hij nodigde ons uit om n volgende keer op de farm te komen logeren.. heel lief!

De busrit naar Dalat, wederom in een sleepingbus, duurt 1,5 uur. De natuur is prachtig, bosrijk en heuvelachtig, veel akkerbouw en bloementeelt. Het laatste stuk slingert de weg door de bergen en de rit duurt net lang genoeg om niet kotsmisselijk te worden..
We wanen ons in Frankrijk.

Pink House Hotel, ons verblijf de komende 3 nachten ligt rustig en gunstig t.o.v. t centrum. Het was onze bedoeling om een scooter te huren maar nu we hier zijn, hebben we besloten om te gaan lopen de komende 2 dagen. Een beetje activiteit zal ons goed doen.
We moeten ons weer even oriënteren; de stad oogt rommelig, dat komt ook doordat t heuvelachtig is.

Eindelijk kunnen we weer een bakker binnenlopen waar ze overheerlijke franse stokbroodjes en echte taartjes verkopen...
Voorgaande vakanties in Azie kwam ik geen gram aan maar hier in Vietnam, bolt mijn buik en das niet alleen van t bier....
Alles is zo lekker!
We scoren een fles Dalat wijn; dat moet je toch geprobeerd hebben als je hier bent. Ben wel benieuwd naar die wijngaarden hier: ik heb er niet een gezien!
Langs de weg pikken we een vietnamese pizza mee voor 10000 dong (0,40) De overdekte markt is erg leuk maar Hans is er nog niet voor in de stemming (hoop dat dat nog komt de komende dagen anders ga ik alleen..) Hij telt 3 verdiepingen, rondom legio stalletjes waar werkelijk alles aan de man gebracht wordt: aardbeien, bramen, artisjokken, broccoli, alle koolsoorten, alle aardappelsoorten (incluus de zoete!!), zoveel groenten die we nog niet eerder in Vietnam gezien hebben...
En natuurlijk bloemen: chrysanten voeren de boventoon maar ook rozen, orchideeën, zonnebloemen en dahlia's zijn hier in overvloed.
Mijn favoriete vrucht hier is de rambutan: qua smaakt lijkt hij heel erg op de lychee.

Het is hier overdag gewoon 30 gr. ( het zou kouder zijn op deze hoogte:1500 m.) Tegen vijven koelt het af en dan is een fleece niet overbodig. Geen airco nodig: dat slaapt zo lekker!

Donderdag 21 januari,
Vanochtend wilden we aanschuiven aan t ontbijt maar er werd sinds n maand geen breakfast meer geserveerd...
10 minuten lopen zit er een geweldige bakker ( die hadden we al ontdekt ja), daar konden we ontbijten.
Da nie dus..
Ik vraag waar er in de directe omgeving een eettentje is. Ja.. om de hoek zat ook wat (volgens mij zijn ze geen vrienden..)
We hebben er 2 ochtenden zoooo lekker gegeten! Echt stom dat ie dat tentje niet aanbeveelt!

We lopen langs het Xuan Huong meer naar de Dalat Flower Garden, daar waait een verkoelend windje. De tuin is leuk maar vergeleken bij de Keukenhof een aanfluiting. Ze doen echt hun best om er iets moois van te maken maar met deze hitte ziet dat zomergoed er pleps uit. Lupinen, hortensia, datura, kerststerren, afrikanen, fuchsia, rozenstruiken, geraniums en heel veel chrysanten en prachtig bloeiende bomen. Tis goed dat de nachten vochtig zijn; dat pept ze weer even op...

Verder langs het meer, over de brug naar de andere kant. Hans heeft n goeie stadsplattegrond en via n parkje komen we in n leuk rustig wijkje. We drinken er een ice-coffee. N vietnamees die frans kan, spreekt ons aan. (ik ken n bietje frans...) We zijn op weg naar het station en Hans vraagt op zn beste Frans waar "la guerre" is. T mannetje kijkt raar op...
Ik verbeter t maar meteen: "no,no,no... la gare".. We kunnen er met zn allen hartelijk om lachen, "la guerre" is iets waar ze hier niet graag meer over praten!
We bezoeken t art-house waar ze met gesponnen zijde de prachtigste schilderijen maken en verkopen. Eten noodle-soup bij n vrouwtje dat tabak heeft van "how are you, thank you, see you again...". Ze wilde ons vietnamees leren! Ze deed zo haar best maar ik kan het echt niet onthouden...
T Boemeltreintje vertrekt van t laatste ART-DECO stationneke in Vietnam. Er is maar een klein stukje rails opengesteld, de Vietcong heeft in '64 alles vernield...
Nu zien we waar al die groenten en t fruit vandaan komen: bijna 8 km lang zien we alleen maar kassen, kassen en nog eens kassen...
Vergelijk t maar met t Westland maar dan is hier plastic zeil voldoende.
Is dit Vietnam? Wat een rijkdom!

T treintje stopt in Trai Mat bij de Linh Phuoc Pagode (1949-1953).
Kleurrijk en verrassend mooi.. alles ingelegd met miljoenen stukjes van gebroken flessen en keramiek; echt weer een Woow moment!
Er ligt een 49m. lange draak; de staart is gemaakt van 12000 bierflesjes. We kunnen zelfs naar boven in de tempel, lopen langs de dakrand en dat geeft weer leuke uitzichten.
We hebben ons er 3 kwartier vergaapt en toen tufte t treintje weer terug.

T wordt tijd voor ons dagelijkse biertje en een snack. Rond vieren worden er allerlei attributen naar de straatkant gereden: ieder bakt zo zn eigen dingetje en ik proef graag van alles..
We kopen wat veredelde mini oliebolletjes maar dan plat. Ze soppen hier alles graag in de chilisaus maar ik vind ze puur lekkerder.
Ik smul van een eigenaardig brouwsel wat gebakken wordt in een look-a-like poffertjes pan. Eerst wat beslag erin en dan een kwarteleitje erop, dekseltje erop en na n paar minuten heb je een overheerlijke lekkernij die je sopt in een of ander soepsausje met lenteui...zooooo lekker!

We drinken een Saigon green in n cafeeke en daarvan moet ik plassen. Ik vraag t oberinneke naar de wc. Ze wijst me n deur, ik kijk, zie zo'n hangend vies urinoir en that's it...
Ik kijk nog ekkes achter de deur maar d'r was verder niks! Ik denk: misverstand.. en vraag t opnieuw. Weer wijst ze me naar de deur, een beetje geirriteerd, en gebaard me dat ik door mn knieen moet gaan en op de vloer moet plassen!
Nou breekt mn slipper: ik heb al veel wc's in Azie gezien, sta niet snel ergens versteld van maar dit ga ik niet doen!
Gelukkig zijn er schone openbare toiletten in Dalat....

We lopen verder langs het meer, bezoeken de kathedraal waar net de mis begint, incluus 2 misdienaars een koortje en de pastoor. We horen het even aan en willen dan op huis aan, tis een mooie dag geweest.. toch zo'n 10 km gelopen en heeeeel veel gezien.

Vrijdag 22 januari,
Wederom een wandeldag; t bevalt ons meer dan uitstekend. De plattegrond leidt ons via binnendoorweggetjes naar T Crazy House. De naam doet het geheel eer aan: wan gekkenhuis!
We hebben het snel gezien: de trappetjes en bruggetjes zijn zo smal dat je elkaar niet kunt passeren, die japannerkes hebben uren tijd nodig om op de bruggetjes foto's te maken, ze kwekken er irritant hard bij en gebaren druk. Wan gedoe: wegwezen!

Koffietijd: en daar neem je dan onverwacht zomaar bijna een uur de tijd voor! We raken in gesprek met 2 jonge chinezen.. altijd leuk als je allemaal genoeg tijd hebt...

We dalen flink, belanden in een soort van villawijk (prachtige huizen!) en klimmen weer. Genieten van de uitzichten..
In totaal zal t zo'n 5 km geweest zijn als we aankomen bij de kabelbaan.
N leuk uitje: mooie uitzichten op de bergen en de stad, de akkerbouw en kassen. We bezoeken een meditatie monasterie voor monniken en lopen naar het meer. De natuur is er prachtig!
Als we de kabelbaan terugnemen, hangt er een dikke mist over een groot deel van de stad: hoe ongezond is al dat afstoken van lage beplanting in de bossen!

We laten ons door een taxi afzetten bij de markt. Onder t genot van een biertje (t was weer tegen vieren..) zien we hoe de night-market gestalte krijgt, tafels en stoelen geplaatst, de voorbereidingen voor al dat lekkere streetfood worden getroffen, mooi gezicht..
We lopen samen nog wel een uur over de markt: zelfs Hans vindt t leuk! Hij is in een "good mood" zegt ie.... Lucky me! Met zn tweeen is t zo veel gezelliger.
T vlees en de vis hebben we er in Azie nog niet eerder zo zuiver bij zien liggen: gewone lekkere varkenskarbonaatjes, kippen, wel veel lever( buuhh) maar ook pens oogt voor de liefhebber zeer fris...
De groenten- en fruitmarkt is eer kleurrijk, rumoerig geheel: hier kun je uren naar kijken!
N mooie afsluiting van ons verblijf in Dalat; prachtstad!
S avonds drinken we ons flesje Dalat wijn leeg met Sofie, een belgiekske dat alleen reist, op ons balkon.

Op naar onze laatste bestemming in Vietnam: Hoi An.
Om half 6 loopt de wekker af!