Op naar Mui Ne..

Woensdag 13 januari,

Vanochtend om 7:15 werden we tot onze verbazing als n stelletje varkens in een sleeping-bus gedreven! Op naar t slachthuis...
We hadden helemaal geen sleeping-bus geboekt! Tenminste er is geen keuze besproken. ( weer wat geleerd..)
5 Uren afzien dus dan maar. Onze schoenen moesten bij binnenkomst uit en in een plastic zak en t duurde echt een eeuwigheid voordat iedereen zich in zijn hok gesetteld had. Er waren veel Europeanen die gewoon niet in dr hok pasten! Hans hield t na n minuut al voorgezien en koos eieren voor zn geld: hij had de mazzel dat er tussen zijn en mijn stoel een smal stoeltje in het gangpad stond. Hij heeft naar omstandigheden een vrij comfortabele reis gehad. Ik heb ondanks de onhoudbare standjes toch geslapen. Wakker worden van slapende voeten omdat ik ze boven tegen het raam aan heb gelegd. De voetenruimte was te kort en te laag.

We zijn in Muine Bay Resort, rustig gelegen aan een doodlopende weg buiten het vrij drukke centrum. De zee is onstuimig, zwarte vlag ( de kite-surfers kunnen er hun hart ophalen), er wordt gewaarschuwd voor zandvlooien ...
We nestelen ons aan het zwemband op een ligbed: voor een paar dagen is dit resort heerlijk.
Vanavond eten we vis en morgen hebben we twee scooters gehuurd en trekken we er samen op uit.

Donderdag 14 januari.
Niks busje in, busje uit... we rijden vandaag met onze eigen scooters ale toeristische attracties in de omgeving af. Veeeeel leuker!
We houden ons aan de snelheid, gewoon met de stroom mee, goed spiegelen en zoals t een vietnamees betaamd: toeteren...

We zoeken naar een aanwijzing voor de Feeën rivier( Suoi Tien), we rijden er voorbij zonder dat het bord opvalt.
Je kunt de ondiepe modderige bruin/rode stroom zo'n 500 m. te voet volgen door een bizar landschap van rode zand- en rotsformaties. En heeeel speciaal: overal klavertjes vier in t wild!
We genieten volop; allebei.
Na n ice-koffie tuffen we verder. T is ongeveer 15 km naar de Po Chanu Cham tempels. ( late 8e eeuw).
Vanaf de heuvel zien we een uitgestrekt landschap van grafzerken, volgens Hans n oppervlakte van zeker n vierkante km...
Dat willen we van dichtbij zien en even later rijden we met de scooters over de begraafplaats. N vredige plek om je naaste te begraven: hoog en met uitzicht op zee. Alle geloven liggen hier bij elkaar. Het Swastika kruis (hakenkruis) komt veel voor maar ook christenen zijn er begraven.

Even later leggen we aan bij een restaurantje aan de haven; de vers gevangen vis lonkt.... we kiezen een schelpdier en na bereiding met lemongrass is t smullen van onze gezonde snack. ( het bier tellen we even niet mee...)
Onderweg nog even een fruitvoorraad inslaan op n local market. De passievruchten zijn hier zo groot en lekker! Ook heb ik een bos van een rood stekelvruchtje (soort lychee), mango, mandarijn en banaan.
We doen de rode zandduinen ook nog aan maar das een afknapper. Look-a-like Drunese Duinen maar dan rood. Ik laat me nog even in t zand vallen voor een foto maar dan is t wegwezen.
Happy hour time!

Ik krijg t maar niet onder de knie: al die dongetjes!
Altijd al de grootste moeite gehad met de nullen, miljoen, miljard...
Hans heeft me geïnstrueerd: Ik moet alle biljetten in oplopende waarde in mn knip ordenen en dubbelslaan. Als ik het pakket opensla dan heb ik meteen een goed overzicht volgens hem... niet dus: ik geef net zo makkelijk een briefje van 10.000,00 als t 100.000,00 moet zijn en andersom.
( nie gek dak nooit won met monopolie..)